مدل رگرسیونی برای پیش بینی افزایش سطح سرمی اینترکولین ۶ و ۱۰ در بیماران نارسایی انتهایی کلیه تحت همودیالیز مزمن

مقدمه  بیماری مزمن کلیه (ckd) یک اختلال پیشرونده کلیه است که بیش از 3 ماه طول کشیده است. سطح بالای سایتوکاین­هایی نظیر اینترلوکین 6 (il6) واینترکولین 10 (il10)  به عنوان فاکتورهای خطر مستقل برای موربیدیتی و مورتالیتی و بیماران ckd تعریف شدهاند. هدف مطالعه ارزیابی فاکتورهای پیش بینی کننده سطح il6 و il10 در بیماران  همودیالیزی بود روش کار در این مطالعه مقطعی ، بیمارانی که در زمستان1392به مرکز دیالیز بیمارستان لقمان حکیم مراجعه می کردند به صورت رندوم انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک وآزمایشاتی نظیر آلبومین، کراتینین سرم ، کلسیم، فسفر ، شمارش سلولهای خونی، فریتین، پاراتورمون ، اینترلوکین 6 ، اینترلوکین 10 وآنالیز گازهای خونی شریانی برای هر بیماری انجام شد.ارتباط بین اینترلوکینها و سطح بی کربنات ها وسایر متغیرها به وسیله نرم افزار spss ارزیابی شد و مدل رگرسیونی با متد  stepwiseبرای il6 و il10 در بیماران  همودیالیز ی طراحی شد. نتایج 84 بیمار با میانگین سنی 98/60 سال و میانگین مدت دیالیز35/05 ماه ارزیابی شدند. میانگین سطح سرمی il6 ، 036/6 پیکوگرم/میلی لیتر و il10 ،  46/7 پیکوگرم/میلی لیتربود. پنج متغیر (ph , hco3 ,il10 و دیابت) در مدل il6 باقی ماندند  (813/0=r2) پنج متغیر (ph , hco3 ,il6 و دیابت) در مدل il10 باقی ماندند. (846/0= r) نتیجه گیری بر طبق نتایج، سطح بی کربنات ، ph و دیابت می توانند به عنوان فاکتور پروگنوستیک در نظر گرفته شدند. که سطح افزایش یافته il6 و il10 و مورتالیتی و موربیدیتی مرتبط با آن را متمایز می کنند .